Iedereen heeft als hij, een jonge jongen is dromen over wat die later worden wil. Bij ons op de lagere school waren de geijkte dingen favoriet; straaljagerpiloot, voetballer, brandweerman of Tony Montana. De genoemde dingen stonden ook allemaal op mijn lijstje omdat je gewoon niet beter weet. Zoveel jaren later midden in mijn pubertijd werden mijn ogen geopend in een Amsterdamse kroeg aan de bar stond mijn nieuwe held, zijn ogen waren doortastend of gewoon waterig van de drank, dat laten we voor het gemak even in het midden.Zijn kleding ruig maar met gevoel voor stijl, ringbaardje en petje om het af te maken, Toni Macaroni één van de beruchtste Hells Angels die Amsterdam gekend heeft. "Wat is dat nou voor tattoo ?" roept hij me toe. Stotterend als een Erben Wennemars geef ik toe dat de roos op mijn onderarm toendertijd niet echt doordacht was, Ik zeg hem dat ik aan het sparen ben voor een nieuwe die de roos moet bedekken. Sparen ? zegt hij, sparen was iets dat niet echt voorkwam in de filosofie van deze man. Hij boodt me een drankje aan, doe maar een breezer zeg ik. Uiteindelijk worden het drie Jagermeister en moet ik twintig gulden afrekenen. Toch heb ik iets geraakt bij deze man. Ik zoek hem een paar keer op in zijn eigen kroeg en we krijgen een band, we zijn geen vrienden maar wel meer dan kennisen. Ik kijk tegen hem op dat durf ik toe te geven. Ik word geinspireerd door de leren jas over zijn schouders. AFFA Angel forever, forever Angel. Ik verdiep me in de cultuur en kom erachter dat straaljagerpiloot worden een stuk makkelijker is. Ik ga naar support-partys en draag hun kleding, niet met de doodshoofd dat is alleen weggelegd voor leden. Ik ben een hang-around, wel een fanatieke ik rijd naar Frankrijk daar is één van de grootste meetings van Europa en vermaak me opperbest. Ik word herkend en we schudden handjes. Op een doordeweekse dag bereikt mij het bericht dat Tony is overleden. Hij is met zijn Porsche verongelukt, op de passagierstoel lag een doorgeladen 9mm, Tony was niet makkelijk. De begrafenis van een Angel is indrukwekkend en die van Tony onvergetelijk. De 9mm vertekent het beeld van een zeer geliefde man. Mijn "carriere" als hangaround gaat prima. Ik ben erbij in Amsterdam, als het clubhuis door een brand weer opnieuw opgebouwd moet worden. Ik help in Harlingen bij de jaarlijkse dragrace op de dijk, feest in ijmuiden ik ben erbij. Sommige leden wilden mij niet erkennen als zodanig anderen wel en als de hedendaagse baas van de Haarlem Chapter voor jou een steak op de gril gooit en Big Willem herkenend naar je knikt en je welkom heet, doe je het goed. Maar er mist iets, ik heb nog geen motorrijbewijs en elke keer als ik die stap wil nemen komt er iets tussen; eerst op vakantie, het huis verbouwen, kinderen, mijn vriendin vond het eng. Kinderen! je vriendin vindt het eng ? Daar ga je al, het leven van een "one percenter" valt bijna niet te combineren met kinderen en een vrouw. En rekening houden met, valt ook niet te combineren met deze levensstijl. Voor mij zat er niks anders op om elke week te kwijlen bij Westcoast in Alkmaar op die matzwarte Nighttrain, heb het zelfs een keer laten uitrekenen wat deze motor koste op afbetaling. Hells Angel op afbetaling ik heb mijn dromen laten varen op het moment dat de eigenaar van die motorzaak me een proefrit aanboodt. Hij was zich er niet van bewust dat ik mijn rijbewijs nog niet had. Hang-around forever, forever Hang-around....
