Als kind van Amsterdam hadden de wallen altijd een soort aantrekkingskracht op me, niet zozeer de meisjes van lichte zeden maar het dorpse, dat je vanaf de Warmoesstraat tot aan de Nieuwmarkt bekenden tegenkomt. Opgroeiende in de Bos en Lommerbuurt voelde de roze buurt als een warm bad. En ook al zagen mijn ouders het liever anders kon ik het gewoon niet laten om op mijn zestiende een baantje in mijn geliefde wijk te accepteren. De hele dag liep ik met mijn steekwagen in het rond van de Oudezijdsarmsteeg tot de Koestraat, van de St Annedwarstraat tot aan de Zeedijk. Deze buurt heeft voor mij geen geheimen. Dat deze buurt anders is als andere komt ook door zijn bewoners en zijn bezoekers, dat het een wijk is vol kleurrijke figuren hoef je niemand uit te leggen. Van Joep de wijkagent tot Cassa Rosso baas Jan Otten en van zwerver Ruud tot bewoner Haring Arie. Kleurrijk is een gegeven. Vieze Willem is ook zo iemand. Willem leerde ik kennen in de Warmoesstraat wat hij precies deed wist niemand, zo waren er vele waarvan je het niet wist. Willem was alles behalve sympathiek, schreeuwen, bleren en aanwezig zijn was zijn dagtaak. Nu zoveel jaar later is hij een stuk sympathieker schreeuwen doet hij nog steeds, blèren een stuk minder. Dat ligt ook aan wat hij gebruikt heeft, hij is verslaafd. Verslaafd aan drank en dope. Er was een tijd dat het anders was ooit was hij goed voor een paar centen. In de buurt gaat het verhaal dat hij tot twee keer miljonair is geweest, hij is ooit eerder in de goot beland maar is er bovenop gekomen. Vroeger konden ze met een beetje handel en wandel een aardige cent verdienen, maar van de Amsterdamse penose is niet veel meer over. Geliquideerd, invalide, of in de bak. Op die manier zal het deze keer niet meer lukken vrees ik. Dagelijks zoekt hij me op bedelen doet hij niet daar is hij te trots voor, altijd gooit hij een mooi sausje over de smoes. Ooit betaald hij me alles terug en neemt die mij en een select gezelschap mee een avond stappen. Ik heb het wel is uitgerekend wat hij mij in een jaar kost het zal ergens tussen een abonnement op een krant en een weekend Center Parcs zitten. Hij zal zonder mijn steun ook wel overleven, geen twijfel over mogelijk. Vanaf de Waag een straal van twee kilometer met mensen die hem helpen. Ik hoop dat hij er ooit bovenop komt, het geld hoef ik niet terug. Ik steun weinig goede doelen heb een airmail pas voor sichting Aap voor de rest zoek ik het wat dichter bij huis van de Oudezijdsarmsteeg tot de Koestraat, van de St Annedwarstraat tot aan de Zeedijk.
